Verlies van een dierbare

"Mijn twee jongens zijn hun vader toch nog vrij plotseling verloren aan een ziekte waarvan wij altijd eerlijk naar hun hebben verteld dat we niet wisten of papa nog wel beter zou worden. Als je dan in zo’n rouwperiode komt met je kinderen slaat de onzekerheid toe hoe je dit voor je kinderen zo goed mogelijk kan aanpakken.

De kinderen waren direct bij Linda op hun gemak en ze wist al snel hun vertrouwen te winnen waardoor ze over de ziekte en het overlijden van hun vader gingen vertellen. Door middel van het maken van de gevoelensrupsjes, het zorgenpoppetje in het doosje, het gedenkkistje en niet te vergeten “het boek over papa”. Door de verhalen die voorgelezen werden kregen de kinderen het gevoel niet alleen in hun verdriet te staan en ze leerden door middel van spelletjes over hun gevoelens te praten. Door de begeleiding kregen de kinderen en ikzelf handvatten aangereikt om met het verdriet om te gaan, dat het er mag zijn en dat je er ook verder mee kunt.

Bij mijn oudste heb ik het meegemaakt dat hij een tijdje echt niet lekker in zijn vel zat en zelf aangaf dat hij naar Linda wilde, na een uur bij Linda geweest te zijn draaide hij om als een blad aan de boom wat aangeeft dat er vertrouwen is vanuit het kind en Linda zo professioneel is om hier mee om te gaan. Met de kinderen gaat het prima, ze lachen, zingen, spelen volop en staan, mede dankzij Praktijk Sterrekind, met twee stevige benen in de wereld."

"Een aantal jaar geleden is mijn broer (Jelles oom) overleden. Uiteraard komen er dan veel vragen over doodgaan. Jelle is van nature een gevoelige jongen en had altijd een vrij lage weerbaarheid. Maar na verloop van tijd gingen de verdrietige momenten over in heftige angstaanvallen en niet meer kunnen slapen. Ook vertelde Jelle dat hij “mensen zag”.

Samen met Jelle heb ik toen de website van Linda bekeken. Prettig voor Jelle was dat hij een indruk kreeg door de foto’s en dat hij een beeld van Linda had.

Tijdens het eerst intakegesprek kwam de emotie dichtbij. Ik kwam erachter dat het niet alleen de emotie van Jelle is, maar ook van mijzelf. Iets waar ik niet echt rekening mee had gehouden. (Het gaf mij het besef om ook mezelf niet te vergeten.) Na een aantal sessies zagen we gelukkig vooruitgang bij Jelle!

De angstaanvallen zijn afgenomen. Het slapen gaat steeds beter. Thuis is er een handvat om een gesprek aan te gaan bij verdriet of angst. Ik kan dan een oefening als voorbeeld nemen en na een paar minuten is Jelle afgeleid of kan ik het gesprek een andere wending geven. Dus het geeft niet alleen handvatten voor Jelle maar ook voor mij. Belangrijk aspect is denk ik de veiligheid die in de sessie wordt geboden. Jelle ging niet naar therapie maar naar Linda. Jelle heeft inmiddels zijn laatste gesprek gehad. Hij had best nog een aantal keer willen komen hoor, maar met de toezegging dat hij altijd welkom is in de praktijk, hebben we het toch maar afgerond. Wij zijn heel blij dat we de stap naar Linda hebben gezet."